Content-type: text/html SEAlang Dictionary Searching native orthography for "សិស្ស"
18 items found
s   សិស្ស səh 1 n student. (a.w.: សិស្យ not common.) Pali sissa   15 relevant subentries: show all 13 leading 2 trailing
s   សិស្សគណ səh kʊən 1 student body.
s   សិស្សគណ səh kʊən 1 student body
s   សិស្សជំនិត səh cumnɨt 1 favorite student.
s   សិស្សបំបួស səh bɑmbuəh 1 Buddhist student who is ordained a monk.
s   សិស្សរបួស səh rɔbuəh 1 medical student.
s   សិស្សរៀនចប់ səh riən cɑp 1 graduate
s   សិស្សវត្ត səh voat 1 Buddhist monastic student.
s   សិស្សវត្ត səh voat 1 Buddhist monastic student
s   សិស្សសាលា səh saalaa 1 regular school student.
s   សិស្សសាលា səh saalaa 1 student
s   សិស្សសិប្បៈ səh ------ 1 art student. សិស្សសិល្ប៍
s   សិស្សសិប្បៈ səh ------ 1 art student សិស្សសិល្ប៍
s   សិស្សសូត្រ səh soot 1 student of a certain monk of the rank called គ្រូសូត្រ.
s   កូនសិស្ស koon səh 1 student
s   គរុសិស្ស keaʔruʔ səh 1 student teacher
s   សិស្ស səh, seh, seek 1 n student   15 relevant subentries: show all 13 leading 2 trailing
s   សិស្សគណ səh kʊən 1 student body.
s   សិស្សគណ səh kʊən 1 student body
s   សិស្សជំនិត səh cumnɨt 1 favorite student.
s   សិស្សបំបួស səh bɑmbuəh 1 Buddhist student who is ordained a monk.
s   សិស្សរបួស səh rɔbuəh 1 medical student.
s   សិស្សរៀនចប់ səh riən cɑp 1 graduate
s   សិស្សវត្ត səh voat 1 Buddhist monastic student.
s   សិស្សវត្ត səh voat 1 Buddhist monastic student
s   សិស្សសាលា səh saalaa 1 regular school student.
s   សិស្សសាលា səh saalaa 1 student
s   សិស្សសិប្បៈ səh ------ 1 art student. សិស្សសិល្ប៍
s   សិស្សសិប្បៈ səh ------ 1 art student សិស្សសិល្ប៍
s   សិស្សសូត្រ səh soot 1 student of a certain monk of the rank called គ្រូសូត្រ.
s   កូនសិស្ស koon səh 1 student
s   គរុសិស្ស keaʔruʔ səh 1 student teacher
s   សិស្ស 1 ន. ( បា.; សំ. ឝិឞ្យ ) អ្នក​រៀន​ចំណេះ​ពី​គ្រូ, អ្នក​ដែល​គ្រូ​ត្រូវ​បង្ហាត់​បង្រៀន​ឬ​ត្រូវ​ប្រៀន​ប្រដៅ ។ សិស្សគណ (-គន់) គណៈ​សិស្ស, ពួក​សិស្ស ។ សិស្ស​បំបួស សិស្ស​ដែល​ឧបជ្ឈាយ៍​ឬ​អាចារ្យ​បំបួស​​ជា​សាមណេរ ។ សិស្ស​របួស សិស្ស​របស់​ពេទ្យ​ហ្ម, សិស្ស​ថ្នាំ​សង្កូវ ។ សិស្ស​វត្ត សិស្ស​ដែល​នៅ​រៀន​ក្នុង​វត្ត ។ សិស្សសាលា សិស្ស​ដែល​រៀន​ក្នុង​សាលា​រាជការ​ ។ សិស្ស​សិប្បៈ ឬ -សិល្ប៍ សិស្ស​រៀន​សិប្បៈ ។ សិស្ស​សូត្រ ឬ សិស្សសូធ្យ សិស្ស​របស់​លោក​គ្រូ​សូត្រ​ឬ​គ្រូ​សូធ្យ ។ល។ (សរសេរ​ជា សិស្យ ក៏​បាន, តែ​មិន​សូវ​ដែល​ប្រើ )​ ។ សឹស បា.; សំ. សិស្សគណសិស្ស​បំបួស សិស្ស​របួសសិស្ស​វត្តសិស្សសាលាសិស្ស​សិប្បៈ សិស្ស​សូត្រ